Most Szczytnicki dawniej nazywany był Mostem Książęcym (Furstenbrucke). Łączy on Pl. Grunwaldzki z Zalesiem i Zaciszem. Pierwsza przeprawa w tym miejscu powstała w połowie XVIw. Pod koniec XVIIIw. książę Friedrich Ludwig Hohenlohe założył na okolicznych terenach zalesionych określanych Szczytnickimi (od wsi Szczytniki) ogród Książęcy, który później zamieniono w park miejski. Właśnie stąd wzięła się dawna, a także obecna nazwa mostu. Przeprawa była wielokrotnie przebudowywana i poszerzana, ostatni raz w 2008 roku.

Niezwykle istotny most łączący Biskupin i Sępolno z rejonem Placu Grunwaldzkiego. Pierwsza przeprawa powstała w tym miejscu w XVII wieku. Nazwa pochodzi od znajdującego się obok ogrodu zoologicznego. Dawniej określany był on jako Most Szczytnicki (obecnie inny most ma taką nazwę), a także Most Ceglany. Po wybuchu epidemii dżumy na początku XVIII wieku stworzono na nim punkt kontrolny, stąd niemiecka nazwa Paßbrücke, tłumaczona jako Most Przepustkowy. Obecną jednoprzęsłową stalową konstrukcję, opartą na czterech pylonach z czerwonego piaskowca, wzniesiono w 1897r. Co ciekawe na czas jej budowy, stary most, znajdujący się w tym miejscu, został przeniesiony kilkadziesiąt metrów dalej. To co charakteryzuje Most Zwierzyniecki to jego żółta barwa. Warto obejrzeć go również w nocy, kiedy oświetlony jest przez stylowe latarnie.

Kładka Zwierzyniecka jest uformowaną w łuk przeprawą pieszą prowadzącą od ulicy Na Grobli (Rakowiec) w kierunku Ogrodu Zoologicznego. Powstała stosunkowo niedawno, bo w 1976 r., łącząc tereny rekreacyjne rozciągające się w tym miejscu po obu stronach Odry. Jest to stalowa konstrukcja wisząco-linowa o najdłuższym przęśle wśród wrocławskich mostów — 232 m. Kładka wspiera się na przyczółkach i czterech filarach, z których trzy są umieszczone na terenach zalewowych. Dwa pylony dźwigają na linach pomost kładki. Spełnia ona dwie funkcje: jest drogą dla pieszych oraz konstrukcją nośną rur wodociągowych.

Most drogowy nad rzeką Oławą. Jest on wykonany niemalże całkowicie z kamienia, co stanowi ewnement na skalę Wrocławia. Powstał w XIX wieku w stylu neobarokowym. Do jego budowy użyto granitu (filary i kostka na nawierzchni), betonu (wypełnienie łuków) i piaskowca (balustrady). Dawniej nosił on nazwę Mostu św. Maurycego, a także Mostu Wygonowego, prawdopodobnie od przepędzanego, przez znajdującą się dawniej w tym miejscu kładkę, bydła. W pobliżu znajduje się Zakład Uzdatniania Wody oraz Park Wschodni, w którym można zobaczyć jazy regulujące przepływ wody na Oławie.

Wrocław nie bez powodu nazywany jest Wenecją Północy. Określenie to zawdzięcza bardzo dużej ilości przepraw rzecznych. Most Grunwaldzki jest jedną z najważniejszych i najciekawszych tego typu budowli. Powstał on w 1910 roku i początkowo nazywano go Cesarskim (Kaiserbrücke) w hołdzie ostatniemu niemieckiemu cesarzowi Wilhelmowi II, który dokonał jego otwarcia. Po wcieleniu Wrocławia do granic Polski, ze względu na skojarzenie daty zakończenia jego budowy z 500. rocznicą bitwy pod Grunwaldem, uzyskał on swoją obecną nazwę. W momencie oddania był to drugi najdłuższy most w Niemczech. Przeprawa ta nie zachwyca już rozpiętością tak jak dawniej, ale nadal imponuje rodzajem konstrukcji, gdyż jest to most wiszący. To nie tylko najdłuższa tego typu budowla w Polsce, ale także jedyna, na której odbywa się ruch drogowo-tramwajowy.

Most łączący Ołbin z centrum Wrocławia. Pierwszą przeprawą w tym miejscu była XIX-wieczna drewniana kładka. W późniejszych czasach zbudowano tu most zwany Feningowym, od opłat, które na nim pobierano, a następnie most Lessinga, od nazwiska niemieckiego filozofa. Obecna konstrukcja powstała w 1958 roku i początkowo określana była jako Most Wojewódzki, od znajdującego się w pobliżu urzędu. Siedem lat później zmieniono nazwę na Most Pokoju. Można z niego obserwować zarówno pobliski Most Grunwaldzki, jak i Ostrów Tumski, a widoki, szczególnie nocą, robią wrażenie.

Położona jest w bardzo charakterystycznym i urokliwym miejscu związanym z Odrą, nad przystanią Zatoka Gondoli, w bezpośrednim sąsiedztwie Muzeum Narodowego (stąd nazwa kładki). Bliskość Parku Słowackiego, w którym znajduje się Panorama Racławicka sprawia, że okolice Zatoki Gondoli odwiedzają rzesze mieszkańców i turyści.

Nazywany również mostem miłości. Znajduje się między Ostrowem Tumskim, a Wyspą Piaskową. To jeden ze starszych mostów Wrocławia. Dawniej łączył świecką część miasta z kościelną. Pierwsza przeprawa powstała tu w XII wieku. Ta, którą widzimy dzisiaj wybudowana została w 1889 roku. Przy wejściu postawiono figurę św. Jana Chrzciciela, który jest patronem miasta oraz św. Jadwigi. Swoją sławę most zawdzięcza nie tylko lokalizacji, prowadząc do najstarszej i historycznej części Wrocławia, ale także dzięki zakochanym. Pary wieszają tu kłódki miłości ze swoimi inicjałami, datami, a następnie wrzucają kluczyk do Odry. To świetne miejsce na romantyczny spacer, który można kontynuować na Ostrowie Tumskim.

Zespół dwóch mostów łączący Wyspą Młyńską z Wyspą Piasek oraz ze stałym lądem – prawym brzegiem rzeki. Swą nazwę zawdzięczają młynom znajdującym się w pobliżu takim jak: młyn Maria i młyn Bożego Ciała (później Feniks). Dawniej rozkład mostów wyglądał tu inaczej, ponieważ śródmiejski węzeł wodny różnił się od obecnego m.in.: istniała wyspa św. Klary, a Ostrów Tumski był wyspą nie tylko z nazwy. Obecna konstrukcja Mostów Młyńskich powstała w 1956 roku. Składa się ona ze stalowych pomostów oraz kamiennego balkonowego tarasu widokowego między nimi.

Stanowi przeprawę nad Upustem Klary łącząc Wyspę Słodową z Wyspą Młyńską. To jedyna przeprawa drogowa na Wyspę Słodową od strony miasta. Współczesna konstrukcja powstała w 1911 roku.

Most drogowy, stanowiący przeprawę nad Upustem Klary, łączy Wyspę Słodową z Wyspą Bielarską. Co ciekawe, mimo że konstrukcja powstała stosunkowo niedawno (1992 roku), nawierzchnia mostu jak i balustrada są drewniane.

Jednoprzęsłowa wisząca kładka łączy Wyspę Bielarską z osiedlem Nadodrze. Od nazwy wyspy przeprawa ta nazywana jest też czasem Kładka Bielarską. Charakterystyczny zielony kolor wpasowuje się w otaczające ją pasy zieleni.

Przeznaczona do ruchu pieszego oraz rowerowego kładka łączy Wyspę Słodową z terenem osiedla Nadodrza. Jest to najbardziej charakterystyczne i najpopularniejsze wejście na Wyspę Słodową, będąc często orientacyjnym punktem spotkań dla młodych ludzi.

Kładka piesza przerzucona nad Kanałem Młyna Maria rozpięta między Wyspą Piasek, a Wyspą Słodową. Jest dość nową konstrukcją, powstałą już w XXI wieku.

Most prowadzi z centrum Starego Miasta na wyspę Tamka, nazywaną też czasem Wyspą św. Macieja. To jedyne połączenie tej wyspy ze stałym lądem Od wieków w tym miejscu istniały młyny pod tym samym patronatem. Po ich likwidacji postawiono drewnianą przeprawę, natomiast obecna konstrukcja mostu powstała na początku XX wieku.

Most Uniwersytecki to właściwie zespół dwóch mostów poprowadzonych nad dwiema odnogami Odry – Północną i Południową. Już w XIII wieku istniała tu przeprawa rzeczna. Przez wieki most był wielokrotnie przebudowywany, naprawiany lub wznoszony całkowicie od nowa. Równie często co konstrukcja przeprawy zmieniała się jej nazwa. Pierwsze wzmianki dotyczą Pons Viadri – mostu Odrzańskiego. Później określanym był także jako Środkowy czy Długi. Przez pewien czas była to najdłuższa przeprawa we Wrocławiu. Pomiędzy dwoma mostami wznosi się Powodzianka – pomnik przedstawiający kobietę z książkami, który upamiętnia ratowanie m.in.: zbiorów bibliotecznych Uniwersytetu i walkę wrocławian z olbrzymią powodzią z 1997 roku.

Jeśli masz ochotę na typową polską kuchnię, koniecznie powinieneś odwiedzić Kurną Chatę, znajdującą się w samym sercu centrum Wrocławia. To miejsce, którego niezwykły klimat poczujesz, gdy tylko przekroczysz próg lokalu. Po przejściu przez drzwi przeniesiesz się do staropolskiej, wiejskiej chaty. Jeśli masz ochotę spróbować tradycyjnej kuchni - trafiłeś we właściwe miejsce. Bigos, pierogi, placki ziemniaczane - swojski klimat!

Mosty Pomorskie to zespół 3 mostów – Południowy, Środkowy i Północny. Rozpięte są one między północnym, a południowym brzegiem Odry i znajdującą się między nimi Kępą Mieszczańską. Przeprawa w tym miejscu istniała już w XIV wieku. Wtedy to Mikołaj Wierzynek Starszy, ojciec znanego z krakowskiej uczty Mikołaja Wierzynka Młodszego, sfinansował budowę młynów na Kępie Mieszczańskiej. Aż do XIX funkcjonowały tu drewniane mosty, które jednocześnie pełniły rolę tam i jazów. Pierwszym z trzech współczesny Mostów Pomorskich był Środkowy. Następnie w 1905 roku zbudowano Most Pomorski Południowy. Został on wykonany z kamienia w stylu secesyjno-neoromańskim. Charakterystyczne są na nim dwa pawilony, które miały nawiązywać do średniowiecznych strażnic. Ostatni most – Północny postawiono w 1930 roku. Wtedy też wyremontowano i poszerzono most Środkowy.

Most Sikorskiego został wybudowany w 1875 roku, co czyni go jednym z najstarszych w mieście. Dawniej nosił nazwę Königsbrücke, czyli Most Królewski, a po wojnie nazywany był Mostem Legnickim. Łączy on lewy brzeg Odry z Kępą Mieszczańską. Konstrukcja składa się z dwóch stalowych przęseł i filaru opartego na wysepce pośrodku rzeki.

Most Milenijny, zwany też Mostem Tysiąclecia, to największa inwestycja drogowa w powojennej historii miasta. Jest częścią obwodnicy śródmiejskiej Wrocławia i łączy osiedla Popowice i Osobowice. Podwieszana konstrukcja (wantowa) opiera się na dwóch pylonach. Ma ona ponad 900 metrów długości, w tym 289 m nad samą rzeką. Do jej wykonania posłużono się nowatorska technologią betonowania nawiasowego, która nie wymaga stosowania pośrednich podpór i rusztowań.