Dworzec Główny Gdańsk to piękny przykład eklektyzmu. Powstał pod koniec XIX wieku i stanowi połączenie manieryzmu, gotyku i renesansu. Szczególnie charakterystyczna jest elewacja z czerwonej cegły, a także wieża zegarowa, która miała nawiązywać do wieży Ratusza. Uwagę przyciągają również detale architektoniczne, przede wszystkim te, które zdobią fasadę budynku. W ostatnich latach przeprowadzono gruntowny remont wnętrz budynku m.in.: wyburzono antresole (powstałą w latach 90. XX wieku), przywracając jednoprzestrzenny i otwarty układ hali, a także polepszając całkowity wygląd dworca.

Zabytkowy Ratusz Starego Miasta powstał pod koniec XVI wieku. Jest on przykładem niderlandzkiego manieryzmu. Do jego wybudowania użyto charakterystycznej czerwonej cegły. Budynek ma pięcioosiową, symetryczną elewację frontową. Jednak najwięcej uwagi przyciąga efektowny, strzelisty hełm umieszczony na dachu. Przez wieki ratusz był miejscem, wokół którego skupiało się życie polityczne tej części miasta. Z zabytkiem związany jest z sławny astronom i browarnik Jan Heweliusz, który urzędował tu jak rajca. Współcześnie ratusz pełni rolę siedziby Nadbałtyckiego Centrum Kultury.

Został wzniesiony w 1350 roku przez zakon krzyżacki na wyspie w rozwidleniu kanału Raduni. Stanowił jeden z największych obiektów przemysłowych w średniowiecznej Europie. Olbrzymi ceglany budynek wyposażony był w 12, a później 18 wielkich młyńskich kół. Pozostawał on w użyciu aż do 1945 roku. Wtedy to został poważnie uszkodzony w wyniku pożaru. Młyn po wojnie odbudowano, jednak nie pełnił on już swojej funkcji. W 1993 roku przemieniono go na centrum handlowe, a w 2015 roku powołano Centrum Regionu Wielki Młyn, które promuje regionalne produkty żywnościowe, a także wspiera lokalnych wytwórców, artystów i rzemieślników.

Baszta Jacek to pozostałość po średniowiecznej fortyfikacji Gdańska. Ta 36-metrowa budowla obronna powstała około 1400 roku. Jest to ceglana konstrukcja na planie ośmioboku. W XVIII wieku baszta nazywana była “Kiek in de Kök”, czyli “patrz od kuchni”, a określenie to przejęła od sąsiedniej, nieistniejącej już Baszty Dominikańskiej, która znajdowała się w pobliżu kuchni klasztoru Dominikanów. Po wojnie nadano jej miano Jacek na pamiątkę św. Jacka Odrowąża, który sprowadził do miasta zakon dominikanów.

Wchodząc do Casino Diner przenosimy się do typowo amerykańskiej rzeczywistości. Czerwone sofy, hookery przy barze, podłoga w czarno-białą szachownicę, a na ścianach zdjęcia gwiazd Hollywood i tablice rejestracyjne samochodów. W menu również królują dania zza oceanu - burgery, steki, frytki, skrzydełka, a oprócz tego naleśniki czy shake. Fani amerykańskich klimatów powinni być usatysfakcjonowani.

To największa na świecie świątynia zbudowana z cegły. Może pomieścić nawet 20 tys. wiernych. Powstanie tego gotyckiego kościoła zajęło ponad 150 lat (1343-1502r.). Ta trójnawowa budowla na planie nieregularnego krzyża łacińskiego zachowała do naszych czasów swoją historyczną formę architektoniczną. Duże wrażenie robi masywna wieża dzwonna, która góruje nie tylko nad resztą bazyliki, ale stanowi dominujący punkt w panoramie Gdańska. Wewnątrz świątyni znajduje się wiele zabytków pochodzących z różnych epok. Warto zwrócić uwagę m.in.: na kryształowe sklepienia, ołtarz główny, malowidła ścienne, liczne epitafia, zegar astronomiczny, a także kopię Sądu ostatecznego Hansa Memlinga (oryginał znajduje się w Muzeum Narodowym w Gdańsku).

Dawna siedziba bractw mieszczańskich, w której odbywały się uczty, spotkania i imprezy towarzyskie. Nazwa nawiązuje do legendarnych rycerzy Okrągłego Stołu z dworu króla Artura. Tego typu obiekty znajdowały się w całej Europie, a szczególnie popularne były w miastach Hanzy - związku miast handlowych Europy Północnej. Pierwszy Dwór Artusa w Gdańsku został wybudowany w XIV wieku, jednak obecna budowla powstała w II połowie XV w. Z tego okresu pochodzi późnogotycka tylna fasada. W kolejnych wiekach dwór był przebudowywany. Wtedy wzbogacono go o elementy renesansu m.in.: ozdobiono fasadę frontową podobiznami króla Zygmunta III Wazy oraz Władysława IV, a także licznymi posągami starożytnych bohaterów i alegoriami Siły, Sprawiedliwości oraz Fortuny. Gotyckie wnętrze budynku należy do jednych z najpiękniejszych w Europie. Gwieździste sklepienie, ściany pokryte boazerią i fryzami o tematyce mitologicznej i historycznej, liczne obrazy, gobeliny, bogate meble i wszechogarniający przepych pokazują, że było to bardzo ekskluzywne miejsce. Od 1742 roku w Dworze Artusa zaczęła funkcjonować pierwsza w Polsce giełda, a obecnie mieści się oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańsk.

Fontanna Neptuna, czyli rzymskiego boga mórz, to symbol Gdańska. Znajduje się ona na Długim Targu, przed Dworem Artusa. Projekt fontanny w 1633 stworzył Abraham van der Blocke, który jednak sam nie wykonał rzeźby. Całość nawiązywała do manieryzmu flamandzkiego. W późniejszych latach w wyniku renowacji nadano jej rokokowy styl. Co ciekawe pod koniec lat 80. XX wieku władze miasta kazały zakryć Neptunowi przyrodzenie listkiem figowym.

Długi Targ to serce Gdańska. Od wieków pełnił wraz z ul. Długą rolę najważniejszego traktu kupieckiego. To tu odbywały się festyny i targi, a także publiczne egzekucje wysoko urodzonych. Dookoła tego placu mieszkali najbardziej zamożni mieszczanie, a swoją siedzibę w Ratuszu miały władze miasta. Długi Targ uległ znacznym zniszczeniom w czasie działań wojennych. W późniejszych latach został starannie odbudowany, dlatego dziś swoją urodą znów zachwyca tłumy turystów.

Dawniej bramę znajdującą się w tym miejscu nazywano Bramą Kogi i była to prawdopodobnie najstarsza gdańska brama. Rozebrano ją w połowie XVI wieku i zbudowano stojący do dziś budynek, który stał się pierwszym przykładem manieryzmu niderlandzkiego w Gdańsku. Nie przypomina on w niczym zwykłej bramy miejskiej, budząc bardziej skojarzenia z pałacykiem niż fortyfikacją miasta. Jednak nie powinno to dziwić, gdyż powstał, jako rezydencja dla przybywających do Gdańska królów polskich. Mimo takiego przeznaczenia nigdy nie goszczono tu monarchów. W 1646 roku w Zielonej Bramie przebywała jedynie żona króla Władysława IV, Maria Ludwika Gonzaga. W późniejszych latach mieściło się tu Towarzystwo Przyrodnicze, a później Muzeum Przyrodnicze. Dziś w budynku znajdują się wystawy Muzeum Narodowego.

Jedna z najbardziej rozpoznawalnych budowli Gdańska. Żuraw pełnił dwie funkcje - bramy miejskiej oraz dźwigu portowego, który służył głównie do załadunku towarów na statki, a także do stawiania masztów. Obecny kształt został mu nadany w połowie XV wieku. Budowla składa się z dwóch półcylindrycznych baszt oraz wbudowanej między nie drewnianej konstrukcji dźwigu. Całość miała nawiązywać do form niderlandzkich. Dźwig został mocno zniszczony w 1945 roku, w wyniku podpalenia przez Armię Czerwoną. Ocalały tylko zrujnowane baszty. Na szczęście, po wojnie Żuraw odbudowano, dzięki czemu na nowo stał się symbolem miasta.

Gotycka budowla obronna wzniesiona w II połowie XV wieku. Jest to wysunięty najdalej na północ element fortyfikacji Gdańska. Dawniej w tym miejscu znajdowała się krzyżacka Baszta Rybacka, która kontrolowała port na Motławie. Po wypędzeniu z miasta zakonu krzyżackiego zburzono ją, a na jej fundamentach postawiono właśnie Basztę Łabędź. Obecnie jest to siedziba Polskiego Klubu Morskiego.

Zamczysko to obszar Gdańska ograniczony Motławą, Kanałem Radunii, ul. Tartaczną i placem Obrońców Poczty Polskiej. To właśnie w tej części miasta już od końca X wieku mieścił się gród polskich namiestników, a następnie książąt. Na początku XIV wieku zajęli go Krzyżacy, którzy wznieśli w tym miejscu potężny murowany zamek, ustępujący rozmiarom jedynie malborskiemu. W 1454 roku twierdza została zdobyta i rozebrana przez samych gdańszczan, którzy wypędzili zakonników krzyżackich z miasta. Do dziś przetrwały jedynie podziemne fundamenty, fragmenty muru oraz przebudowana na kamieniczkę baszta przy ul. Wartkiej. W późniejszych latach wykorzystywano te tereny do farbowania i bielenia skór, postawiono więzienie, budynki mieszkalne, browary, a także szpital, następnie przekształcony na Pocztę Polską w Wolnym Mieście Gdańsku, która stała się miejscem bohaterskich walk w 1939 roku.

Najstarsza restauracja w Gdańsku, której początki sięgają czasów przedwojennych. Klimatyczny wystrój, który mimo modernizacji nie stracił swojego historycznego dziedzictwa, ale przede wszystkim smaczne jedzenie sprawiają, że jest to popularne miejsce nie tylko wśród gdańszczan, ale także znanych celebrytów. Do specjalności restauracji należą golonka na kapuście zasmażanej z ziemniakami oraz kaczka na kapuście czerwonej z żurawiną. Będąc w tym miejscu warto zamówić też kieliszek wódki, chociażby tylko po to, by zobaczyć nietypowy sposób podania m.in.: w kolbach i menzurkach.