Gromnik
Gromnik to najwyższe wzniesienie Wzgórz Strzelińskich, sięgające 393 m n.p.m. Jest ono zbudowane z granitu i ma silnie stożkowaty kształt oraz strome zbocza. Szczególnie urozmaicona rzeźba występuje w północno-wschodnim fragmencie podnóża, gdzie rozcinają je wąwozy m.in. Diabelskiej Kręgielni. Masyw ten w znacznej części porasta las bukowy. Nazwa tego miejsca jest bardzo stara i wiąże się z silnymi i licznie występującymi wyładowaniami atmosferycznymi. Gromnik, podobnie jak Ślęża, już w czasach prehistorycznych mógł być miejscem kultu pogańskiego. Prawdopodobnie istniał tu również gród kultury łużyckiej. Później na tych terenach swoją osadę wznieśli Ślężanie. Była to niewielka siedziba, jednak dobrze ufortyfikowana. Co ciekawe, archeolodzy znaleźli pozostałości przedpiastowskiej kamiennej rotundy, przypuszczalnie chrześcijańskiej kaplicy, możliwe, że najstarszej na polskich ziemiach. W I poł. XV wieku swój zamek wznieśli tu rycerze von Czirn, którzy zasłynęli jako obłudnicy zmieniający strony konfliktu, a także rozbójnicy. W I poł. XIX stulecia wybudowano wieżę widokową, która jednak została uszkodzona w 1945 roku. Na szczęście niedawno postawiono nowy punkt obserwacyjny, skąd dziś można podziwiać wspaniałą panoramę. Co ważne, zostały odtworzone również schody prowadzące na szczyt góry, znacząco ułatwiając wejście np. osobom starszym. Warto wspomnieć, że masyw budzi duże zainteresowanie archeologów, ze względu na liczne znaleziska na tym obszarze m.in.: monety, ceramikę i pozostałości starych murów. Na Gromniku zobaczyć też można ruiny niemieckiego schroniska. Według legendy ze Strzelina na szczyt prowadzą podziemne tunele, a wysadzenie tutejszej gospody w 1945 roku miało na celu zabezpieczenie ukrytych skarbów.